نبرد
رزمندگان ايرانی برای بيرون راندن متجاوزان
بعثی از خاک ايران، به طور جدی، از مهرماه
١٣٦٠ شروع شد. ابتدا نيروهای متحد
بسيجی، سپاهی و ارتشی به فرمان امام، آبادان
را از محاصره نجات دادند، سپس در عمليات
فتح المبين، بخش وسيعی از سرزمين های
اشغالی خوزستان را آزاد کردند. بعد از آن،
در عمليات بيت المقدس که به فاصلهٔ کمی پس
از عمليات فتح المبين انجام گرفت، خرمشهر
بعد از ١٨ ماه اشغال، روز سوم خرداد ١٣٦١
آزاد شد.
حملۀ دشمن بعثی به مناطق مسکونی و غيرنظامی: ارتش صدام که از مقابله با رزمندگان
اسلام ناتوان بود، ناجوانمردانه با هواپيما و موشک به شهرها و روستاها حمله کرد. صدها موشک به شهر
مقاوم دزفول اصابت کرد و هزاران بمب بر روی مدارس، بيمارستان ها و منازل مسکونی در شهرهای
مختلف ريخته شد. عدهٔ زيادی از هموطنان غيرنظامی ما در اثر اين حملات به شهادت رسيدند. نيروهای
صدام همچنين در طول دوران جنگ تحميلی، برخلاف مقررات بين المللی، بارها از بمب های شيميايی
عليه رزمندگان و حتی غيرنظاميان، به خصوص مردم کردستان ايران و عراق استفاده کردند.
پايان جنگ تحميلی: سرانجام، پس از ٨ سال پايداری و دفاع مقدس ملت ايران، با پذيرش
قطعنامهٔ سازمان ملل متحد از سوی دولت ايران و اعلام آتش بس، جنگ تحميلی پايان يافت. دو سال
بعد، آزادگان ايرانی از اسارت رژيم بعثی عراق آزاد شدند. صدام به هيچ يک از هدف های جنگ افروزانهٔ
خود دست نيافت و نتوانست يک وجب از خاک سرزمين ما را تصاحب کند.
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: